De QR-code is in 1994 bedacht door het Japanse bedrijf Denso Wave.
QR staat voor 'Quick Response' en deze '2D barcode' werd speciaal ontwikkeld om veel informatie op een kleine oppervlakte te kunnen overbrengen.
Een belangrijke eigenschap is dat de code tot zelfs 30% vervuild of beschadigd mag zijn en dan nog steeds leesbaar is. Deze techniek wordt ook toegepast bij CD's om beschadigingen te 'negeren'.
Het licentie-vrije gebruik van deze innovatieve ontwikkeling heeft voor een grote inzet en acceptatie gezorgd in de afgelopen 25 jaar. De inzet van huidige en toekomstige technische mogelijkheden van de mobiele devices, zoals telefoons en tablets, in combinatie met de QR-code geeft nog meer mogelijkheden. De camera's van smartphones kunnen nu bijvoorbeeld standaard QR-codes scannen, maar deze mogelijkheid bestaat tevens in Google Lens. Een aparte scan-app is dus niet meer nodig. Ook zijn beveiligingstechnieken van de mobiele browsers sterk verbeterd, waardoor 'web based'-toeassingen ook in beeld komen.
Naast de de smartphone-fabrikanten zelf, passen steeds meer grote, (internationale) partijen de QR-Code toe.
Denk aan winkels (Payconiq), webshops en banken (Ideal), waardoor het vertrouwen van het grote publiek in de techniek toeneemt.
Deze grotere acceptatie van 'dat gestippelde blokje' door de consument, gecombineerd met grote databundels, het 24/7 online zijn en nieuwe (online) technologie, schept nog meer dynamische mogelijkheden.
Bij de toekomstige inzet van de QR-code kunnen compleet nieuwe concepten ontwikkeld worden. Daarnaast kan er ook sprake zijn van verbeteringen van bestaande toepassingen gecombineerd met nieuwe technische mogelijkheden.
Te denken valt aan: